Η επιλογή της Φανής Χαλκιά για να εκπροσωπήσει την χώρα μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου στα 400μ.εμπόδια αντί για την Χριστίνα Χαντζή, προκαλεί πολλά ερωτηματικά και αντιδράσεις στον κόσμο του αθλητισμού.
Αιτία δεν αποτελεί φυσικά η ποιότητα και η αξία της χρυσής ολυμπιονίκη της Αθήνας,που είναι αναμφισβήτητη,αλλά τα κριτήρια επιλογής που τέθηκαν από την ομοσπονδία στίβου και την επιτροπή υψηλού αθλητισμού.
Σύμφωνα με τους κανόνες που ίσχυσαν σε όλες τις άλλες περιπτώσεις,εάν δύο αθλητές-τριες του στίβου έπιαναν το χαμηλό όριο συμμετοχής,την πρόκριση έπαιρνε εκείνος-η που είχε τον καλύτερο μέσο όρο από τις 2 κορυφαίες επιδόσεις που πέτυχε.
Με τα παραπάνω,αυτή που θα έπρεπε να πάρει την πρόκριση ήταν η Χαντζή.Το ειδικό βάρος και οι διακρίσεις της Χαλκιά όμως,ώθησαν την ομοσπονδία στη σκέψη οτι δεν πρέπει να μείνει εκτός τελεσίδικα η νικήτρια του αγωνίσματος το 2004,εφ’όσον οι διαφορές των δυο αθλητριών ήταν φέτος απειροελάχιστες.
Ως εδώ δεν υπάρχει κάτι το μεμπτό, όμως οι μετέπειτα αποφάσεις που αφορούσαν τον τρόπο που θα γίνει η τελική επιλογή της εκπροσώπου στο αγώνισμα,ήταν εμφανώς αμφιλεγόμενες.
Δεν είναι θεμιτό, να αφαιρείς από μια αθλήτρια το δικαίωμα να παλέψει επί ίσοις όροις για την πρόκριση.Η απόφαση να γίνει προπονητικό τέστ -μόνο για την Χαλκιά- και ανάλογα με την απόδοση της σε αυτό να πάει ή οχι στο Πεκίνο, αδικεί κατάφορα την αθλήτρια του Ρεθύμνου.
Η πρόταση της Χαντζή, να γίνει αγώνας μπαράζ στο γκραν πρι της Θήβας και όποια αθλήτρια κερδίσει να πάει στο Πεκίνο,θεωρώ πως ήταν ότι πιο δίκαιο για όλες τις πλευρές.Έτσι θα αποδεικνυόταν εμπράκτως και δίχως αμφισβήτηση, το ποιά από τις δύο βρισκόταν στην καλύτερη κατάσταση ωστε να πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η ίδια η Φανή,δεν έπρεπε να δεχθεί να κριθεί κάτω από τέτοιες συνθήκες η πρόκριση,καθώς δεν συνάδει η αμφισβήτηση με μια τόσο μεγάλη αθλητική προσωπικότητα.Αν δεχόταν το μπαράζ,θα κέρδιζε ή θα έχανε την πρόκριση στα ίσια και δεν θα μπορούσε κανείς να πει το οτιδήποτε.
Ακόμη,θα έβγαινε και η ομοσπονδία από την δύσκολη θέση της επιλογής,αφού σε καμία περίπτωση δεν θα πλανόταν το αίσθημα της αδικίας και της πικρίας για κάποια από τις δύο αθλήτριες,που χύνουν ατέλειωτο ιδρώτα κάθε χρόνο με στόχο την παρουσία τους στις μεγάλες διοργανώσεις.
Άλλωστε, οι συνθήκες που έγινε το τεστ της Χαλκιά, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ιδανικές.Συγκεκριμένα,η αθλήτρια δεν έτρεξε 400 μέτρα εμπόδια,που είναι η απόσταση του αγωνίσματος,αλλά 300.Επίσης,δεν χρονομετρήθηκε σε συνθήκες αγώνα με αντιπάλους,αλλά μόνη της.
Παράλληλα, η κρίση για το αν ήταν η αθλήτρια σε καλή φυσική κατάσταση και άν είχε ξεπεράσει τα τεχνικά προβλήματα που εμφάνιζε στην υπερπήδηση των εμποδίων τελευταία,δεν έγινε από ειδικούς προπονητές των ταχυτήτων,αλλά απο δυο τεχνικούς των αλμάτων(!).
Η στάση της Χαντζή,μετά την απόρριψη του αιτήματός της και την ανακοίνωση πως η Χαλκιά πάει Πεκίνο,ήταν ενωτική και άξια συγχαρητηρίων.Ευχήθηκε καλή επιτυχία στην Χαλκιά και έκλεισε το θέμα χωρίς διαμαρτυρίες, που ίσως δημιουργούσαν ένταση στους κόλπους της ομάδας.
Σίγουρα ο τρόπος επιλογής της Χαλκιά δεν ήταν ο καλύτερος,αυτό όμως δεν σημαίνει πως η δεν αξίζει να βρίσκεται στο κορυφαίο ραντεβού.Είναι μεγάλη αθλήτρια και σίγουρα θα εκπροσωπήσει με τον καλύτερο τρόπο την χώρα μας,για άλλη μια φορά.Καλή επιτυχία Φανή...
